Het eerste echte glasmozaïek werkstuk.

• Na het oefenwerkstuk op de cursus ben ik eens gaan nadenken over een echt werkstuk. Dat was best wel lastig maar op een gegeven moment dacht ik aan ons tafeltje die we eens gekocht hadden met een soort van rood stenen mozaïek erop. Dit steen bleek eigenlijk aardewerk te zijn van een soort bloempotten materiaal. Na de eerste winter sprongen daar al de grote stukken vanaf. Ik heb toen maar alles eraf gehaald, mooie tegeltjes gekocht en deze erop geplakt. Helaas bleek nu na de volgende winter dat het cement niet zo jofel was, dan moet je maar watervaste cement nemen. Het resultaat: je bent nooit te oud om wat te leren en dus in herhaling alles moest eraf. Dus met in gedachten 3 maal is scheepsrecht, deze keer moet het echt beter. Het onderwerp had ik dan wel gevonden maar het ontwerp nog niet. Hierdoor niet gehinderd ben ik op weg gegaan naar de hobbywinkel aan de maas om glasmozaïek te kopen. Daar hadden ze tot mijn verrassing een aantal werkstukken staan, waaronder een tafel. De kleuren stonden me aan evenals het soort patroon. Ik heb echter wel zelf een nieuw patroon (of zelfs vele) gemaakt, hoe het geworden is kun je hieronder zien.
• Als je met glasmozaïek wilt beginnen is het handig om een korte cursus te volgen. Hier kun je mooi de basisbeginselen leren en vooral belangrijk is: leren de gereedschappen te gebruiken. Na een les hield ik het voor gezien en vond dat ik het zelf wel verder alleen kon. Wat je echt moet leren is met een glaskniptang te werken. Dit is een tang met wieltjes waar je het glas tussen plaats, je knijpt simpelweg in de tang waarna het vanzelf volgens de juiste gekozen hoek barst. Althans dat is de theorie, het is maar goed dat het kleine stukjes zijn want dan verpruts je niet zoveel tegelijkertijd. Maar volgens het gezegde oefening baart kunst (zie eerste foto) ben ik toch zover gekomen om aan de tafel te beginnen.
• Voor de niet-kenners: je kan het werkstuk positief of negatief maken. Mocht je denken dat dat met mijn instelling te maken heeft dan heb je het mis, het gaat over de werkwijze. Om toch de instelling erbij te halen ik heb natuurlijk voor de positieve methode gekozen. Dat wil zeggen dat je alle stukjes zoals je ze ziet op de ondergrond plakt. Dit lijkt een beetje op vitrage maar dan stugger en steviger, speciaal hiervoor gemaakt. Als je klaar bent dan heb je een soort mat die je dan op je werkstuk kunt plaatsen. Dus eerst de tafel met een cementpasta insmeren, dan de mat erop en daarna aandrukken met de deegroller. De deegroller is een eigen bedenksel wat heel goed werkt om alles vlak en regelmatig te krijgen. Daarna invoegen schoonmaken en klaar is kees. Bij de negatieve methode plak je alles ondersteboven op een stuk papier of iets anders wat makkelijk te verwijderen is. Als je klaar bent dan breng je de cementpasta daarop aan en plaats je het werkstuk daarop. Het voordeel daarbij zou zijn dat alles veel beter vlak ligt, maar ja daar had mijn eigen bedenksel al voor gezorgd. Het eindresultaat is geworden zoals hieronder te zien is evenals de ontspanningsoefening die daarop volgde.